سال ۱۳۶۴ منوچهر حقانی پرست، از روی فیلمنامه ای از بهمن زرین پور فیلمی ساخت به نام “مدرک جرم”. در سکانسی از این فیلم که از دستمایه ای طنز برخوردار بود، مرتضی احمدی در نقش یک کلاهبردار جمله ای به این مضمون ادا می کرد: “منو اینجوری نیگا نکن! من کسی ام که یخچال فریزر صادر می کنم قطب شمال، دو تا شعبه یخ هم اونجا دایر می کنم”. جمله ای جالب که پس از گذشت بیست و شش سال، هنوز هم در ذهن بسیاری از مردم متبادر است.
در آن سنین نوجوانی چنین جمله ای را، غلوآمیز می پنداشتم ولی پس از چند صباحی، به خوبی دریافتم؛ گل به گلستون بردن و زیره به کرمون بردن (البته با استعانت از جیب پر فتوت بیت المال) چندان هم کاری ناممکن نیست. نمونه ی بارز این مدعا را، همین چند روز پیش در خبرها یافتم که سرپرست تیم فوتبال نفت آبادان گفته بود: “با توجه به تعطیلی ۲۵ روزه لیگ برتر کادر فنی برای آماده نگه داشتن تیم، اردوی آمادهسازی را در کیش برپا خواهد کرد”. [نقل از سایت رسمی باشگاه صنعت نفت آبادان]
ورزشکاری که باید در یک تورنمنت ورزشی به رقابت بپردازد را معمولاً در منطقه ای به اردو می برند که آن منطقه به لحاظ آب و هوایی و ارتفاع از سطح دریا، شرایط مشابهی با محل برگزاری مسابقات داشته باشد تا بدن ورزشکار بتواند در مدت اردو با شریط مسابقاتی که پیش رو خواهد داشت، (به لحاظ آب و هوایی و ارتفاع) مطابقت برقرار کند.
با توجه به شباهت و نزدیکی شرایط اقلیمی کیش و آبادان، برگزاری اردوی تیم آبادانی در جزیره ی کیش نمی تواند توجیه فیزیکی داشته باشد. مگر اینکه بپذییم برگزارکنندگان این اردو اهداف متافیزیکی را از آن جستجو می کنند که اگر چنین باشد حق با آنها است.
درباره نویسنده
