حبیبالله معلمی، شاعر پیشکسوت دفاع مقدس که به دلیل بیماری در بیمارستان بستری بودند و امروز صبح (سهشنبه، چهارم تیر) در بیمارستان نفت اهواز در سن ۸۷ سالگی در کنار شهدای گمنام آرام گرفت.
حبیبالله معلمی زاده ۱۵ بهمن ۱۳۰۵ در رامهرمز بود. پدر او – آخوند نصیر – در زمان رضا خان معلم مکتب قرآن بود و به همین دلیل نام خانوادگی معلمی برای آنها انتخاب شد. دوران کودکی خود را در مکتبخانه پدر گذراند، سپس تحصیلات خود را در مدرسه تا کلاس نهم ادامه داد. او در محضر پدر و استادانی چون آیتالله بهبهانی با سیره اهل بیت (ع) و همچنین الفبای عروض و قافیه آشنا شد.
سال ۱۳۴۰ از رامهرمز به اهواز مهاجرت کرد. در زمان جنگ همراه با فرزندانش به جبهه رفت و به سرودن شعر میپرداخت و گاه شعرهایش را صادق آهنگران در جبههها می‎خواند.
از میان شعرهای او که به صورت نوحه در آمده است، به اینها می‎توان اشاره کرد: «ای لشکر صاحبزمان آماده باش آماده باش»، «با نوای کاروان/بار بندید همرهان/این قافله عزم کربوبلا دارد»، «شور حسین است چهها میکند»، «ای لشکر حسینی تا کربلا رسیدن یک یا حسین دیگر».
همچنین از میان کتاب‎های حبیب‎الله معلمی به «خونیننامهی عاشقان حسین»، «وادی عشق» و «شفق خونین» میتوان اشاره کرد.
شاعر نوحه های آهنگران به اغماء رفت.
درباره نویسنده
